به گزارش ما آنلاین، یکی از مسائل اساسی که اکنون نهادها و مؤسسات اجرایی با آن مواجه هستند، عدم هم‌افزایی اجتماعی و رقابت‌های ناسالم در سطح بنگاه‌ها و دستگاه‌های اجرایی است که به‌واسطه آن بخش زیادی از سرمایه اجتماعی (Social Capital) و منابع انسانی سازمان‌ها یا به حاشیه رانده شده یا هرز می‌روند و به‌عبارتی سازمان‌ها از بخشی از ظرفیت و استعدادهای انسانی، مالی و فنی برای تحقق وظایف‌شان تهی می‌شوند.
امروزه تخمین موفقیت سازمان‌ها فقط در گرو شاخص‌های اقتصادی نیست و در کنار این معیارها تأکید بر فاکتورهای اجتماعی ملاک مهمی در ارزشیابی سازمان‌ها در کشورهای توسعه‌یافته است. از شاخص‌های مهم در این زمینه که می‌توان بدان اشاره کرد، میزان سرمایه اجتماعی در بین کلیه مخاطبان یک مؤسسه است که ارتباط مستقیم با نحوه و میزان هم‌افزایی ارتباطات اجتماعی سازمان دارد.
سرمایه اجتماعی نوآوری مفهومی جدیدی است که در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است و شناسایی آن چه در سطح مدیریت سازمان‌ها و چه در سطح کلان می‌تواند شناخت نوینی را از سیستم‌های اقتصادی-اجتماعی ایجاد کرده و مدیران از جمله کارگزاران ارشد روابط‌عمومی را در هدایت بهتر این نظام‌ها یاری دهد. مسلماً هرچه سطح کمی و کیفی نظام ارتباطی یک سازمان از ارزش بالاتری برخودار باشد، به همان میزان بازده اقتصادی آن سازمان بیشتر و هزینه‌ها کمتر خواهد بود.
بنابراین می‌توان گفت روابط‌عمومی‌ها با حفظ جایگاه اصلی خود در سازمان و با مدیریت در ارتباطات، هم‌افزایی سازمانی و ایجاد، حفظ و تقویت سرمایه اجتماعی می‌توانند گامی بزرگ در جهت نیل به توسعه و رشد سازمان‌ها بردارند.
روابط‌عمومی؛ هم‌افزایی سازمانی و سرمایه اجتماعی
همبستگی اجتماعی و احساس تعلق کارکنان، مشتریان و سایر ذینفعان به سازمان از جمله نیازهای هر مؤسسه برای تحقق تعهدات درون-برون سازمانی است. به همین منظور هم‌افزایی (Synergy) یکی از کارکردهای بنیادین روابط‌عمومی در دستگاه‌های اجرایی (چه در شرایط عادی و چه در شرایط بحرانی) محسوب می‌شود و به‌واسطه آن امکان گذر از بسیاری از تنش‌های سازمانی و تحقق اهداف سازمانی میسر خواهد بود.
لینک کوتاه : https://cmmagazine.ir/?p=3323
