هدف از این گزارش نشان دادن راههایی است که میتوان از طریق آنها رسانهها را از طریق بنگاههای رسانهای خودکفا کرده و توجیه سرمایهگذاری در آنها را قابل دفاع کرد. قابل ذکر است که این طرح بیشتر در شهرستانها قابل دفاع است ولیکن رسانههای سراسری نیز چنانچه از این مسیر تبعیت کنند، تجربه خوبی را خواهند داشت.
«خبرنگار سیاسی باید شأن خودش را در فضای رسانهای کشور حفظ کند. حوزه سیاسی، حوزه هنری نیست که با هر سر و شکلی بشود در آن حضور یافت و دیگران هم بگویند تیپش هنری است». این نخستین نصیحت یک مدیر مطبوعاتی برای دانشجوی ترم دو رشته ارتباطات در بدو ورود به یک خبرگزاری دانشجویی بود.
روابطعمومیها در سازمانهای مختلف باید آموزش ببینند. در همین راستا تنوعرسانهای ایجاد شده در جامعه امروز را براى پاسخگویى به نیازهاى مخاطب متنوع باید یک فرصت بدانیم. مخاطب، رسانه خود را انتخاب میکند.
روزنامهنگاری در ایران همواره تابعی از شرایط سیاسی کشور بوده است؛ چه آن زمان که در رهگذر شرایط خاص کشور در بزنگاههایی چون انقلابها یا فضای باز سیاسی پس از کودتای ۲۸ مرداد آزادی بیحد و مرز را تجربه کرده و چه آن زمان که در کودتای سیاه به یکباره با «بیانیه حکم میکنم» رضاخان همگی به محاق توقیف رفتهاند.