کسی به ایمیل‌های داخلی مردم کاری ندارد

به گزارش ما آنلاین، عوامل مختلفی مطرح است. اولین عامل، کیفیت است، چراکه در موتور جست‌وجو، مشکل امنیتی وجود ندارد. این یک واقعیت است که مطالب در یک موتور جست‌وجوی بین‌المللی، راحت پیدا می‌شوند ولی موتور ایرانی وقت‌گیر است. عامل دوم، عدم آشنایی است و سوم ممکن است کمبود امکانات موتور جست‌وجوی ایرانی باشد و خیلی دلایل دیگر.

این ایده مطرح است که مردم به فضای مجازی‌ای که بومی‌شده باشد، کمتر اعتماد می‌کنند. به عنوان مثال، شبکه‌های اجتماعی را مطرح می‌کنم. امروزه اپلیکیشن‌های مختلفی تولید می‌شود و مردم استفاده می‌کنند ولی در وهله اول چرا برنامه‌هایی که کمی صورت عمومی‌تر دارند و در فضای عمومی وارد می‌شوند، مانند شبکه‌های مجازی را کسی حاضر نیست راه‌اندازی کند؟ دوم اینکه چرا وقتی راه‌اندازی می‌شوند، مردم خیلی استقبال نمی‌کنند؟

ابزارهایی که اسم بردم مثل موتور جست‌وجو یا ایمیل، این‌ها اشکالی ندارند. شاید زمانی حریم خصوصی مردم شکسته می‌شد که البته من آماری از مداخله بیش از حد کسی ندارم ولی امروزه دیگر لزومی ندارد که بگوییم یک چیزی به نام ایمیل ملی وجود دارد. هر ایمیلی که «.ir» باشد، به ما این اطمینان را می‌دهد که داده‌هایمان درون سرزمین، مدیریت می‌شوند. به عنوان کارشناس می‌گویم چه اشکالی دارد شهروندهای ما ایمیل داخلی ثبت کنند؟ کسی به ایمیل‌شان کاری ندارد. در مورد موتور جست‌وجو هم همین است و حریم و امنیت کسی از بین نمی‌رود ولی درخصوص شبکه‌های اجتماعی صحبت‌مان این است که ابتدا به عنوان یک شهروند بیاموزیم که در شبکه‌های اجتماعی چگونه خود را بازنمایی کنیم. اوایل کاربران تصاویر خصوصی زندگی‌شان را در شبکه‌های مجازی می‌گذاشتند درحالی که باید بدانند همه دنیا به آن‌ها دسترسی دارند و این اطلاعات، قابلیت پاک کردن از فضای مجازی را ندارند. در اروپا قانونی تصویب شده که مردم حق دارند از سرویس‌دهنده‌های بزرگ بخواهند که سابقه‌شان را در فضای مجازی پاک کنند. این یعنی آن‌ها هم بی‌دقتی کرده‌اند و نشان می‌دهد در طول دهه گذشته، آداب استفاده از شبکه‌های اجتماعی در حال رشد و فهم جدید است. اولین حرفم این است که شهروند ما وقتی به عنوان یک «نت‌وند» وارد دنیای شبکه شد، باید بداند چه چیزهایی را اعم از داده‌های شخصی، اطلاعات اقتصادی، اجتماعی و عکس‌ها در آنجا بگذارد. دوم اینکه ما در این شبکه‌ها می‌گوییم که من برای خارجی‌ها ناشناس محسوب می‌شوم، در نتیجه داده‌های من آنجا باشد هم اشکال ندارد ولی در سایت داخلی ممکن است کسی به من متعرض شود که چرا این مطلب را گذاشتی. این مربوط به آداب گفت‌وگو و تعامل است. البته من خودم در حوزه‌هایی به رفتار عملی اعتراض دارم. وقتی به اپراتور می‌گویم شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی کند، می‌گوید اگر در همین شبکه اجتماعی، شهروندی خطایی مرتکب شود، فردا ما متهم خواهیم شد. تجربه نشان داده که نوع برخورد، برخوردی کنترل‌نشده بوده و در نتیجه اپراتور دنبال این سرویس نمی‌رود. این مسأله باعث شده که سرویس‌دهنده بین‌المللی، بازار داخلی ما را به‌دست گرفته و زمانی که ما قصد برخورد داریم، می‌بینیم گستره‌ بزرگی از مردم کاربر آن هستند. من معتقدم باید مقرراتمان بسیار شفاف باشد و مجریان هم رعایت قانون کنند. مجریان ما در محاکم و مراجع انتظامی و نظارتی، فقط باید در حیطه قانون دخالت کنند.