به گزارش ما آنلاین، هرچند تولید محتوا در فضای دیجیتال، منحصر به گروه‌ها نیست، بلکه اشخاص نیز می‌توانند بسته به علاقه‌مندی و استعدادی که دارند، توانایی‌شان را عرضه و برای خود طرفدار، محبوبیت و شهرت کسب کنند.
پادکست (Podcast) یکی از پدیده‌های تکنولوژیکی است که از حدود ۱۵ سال پیش برای تولید محتوای صوتی و حتی تصویری مورداستفاده قرار گرفت.
ارزش‌ها و قابلیت‌های پادکست برای اشخاص و سازمان‌هایی که با برنامه‌ریزی دقیق و سازوکارهای منظم قصد عرضۀ توانمندی‌های خود را دارند این امکان را فراهم می‌کنند که با سهولت و بدون محدودیت‌های رایج در رسانه‌های رسمی بتوانند به تولید و توزیع محتوا بپردازند و امکان دسترسی و ارتباط آسان با مخاطبان‌شان را فراهم کنند.
در این میان طبیعی است که رقابت بسیار نزدیکی در میان تولیدکنندگان پادکست شکل گرفته باشد. در حال حاضر، حتی در ایران که به نظر می‌رسد تکنولوژی پادکست چندان مورد حمایت و استفادۀ سازمان‌های رسمی قرار نگرفته است، تعداد زیادی از جوانان علاقه‌مند، پادکست‌های شناخته‌شده‌ای را مدیریت می‌کنند و در تلاش برای جلب مخاطب و عرضۀ بیشتر تولیدات پادکستی خود هستند.
این رقابت می‌طلبد تولیدکنندگان پادکست تمام تلاش خود را برای اعمال و ایجاد جذابیت برای جلب مخاطب به کار گیرند.
پادکست با کارکردهای جذاب و اثرگذار خود و به‌عنوان یکی از مظاهر تکنولوژی می‌تواند در دو بُعد فردی و جمعی (سازمانی) مورداستفاده قرار گیرد. در مورد اخیر، روابط‌عمومی‌ها می‌توانند با تولیدات باکیفیت، زمینۀ اطلاع‌رسانی خدمات و برنامه‌های خود به مخاطبان‌شان را بیش از پیش فراهم کنند.
این تکنولوژی بی‌شک رقیب جدی رادیوهایی است که نمی‌خواهند یا نمی‌توانند صدای همۀ مردم را پخش کنند.
پادکست‌ها انحصار در تولید و پخش صدا را درهم شکسته‌اند.
