به گزارش ما آنلاین، یا چرا راه دور برویم. روزی را تصور کنید که دیگر نگران روشن ماندن اجاق گاز و یا باز ماندن در یخچال یا هر یک از وسایل منزلتان نیستید و اشیا هم با شما در ارتباط خواهند بود و هرگونه مشکلی را برای شما پیامک می کنند و شما از راه دور آن مشکل را با ارسال پیام و دستور، کنترل می کنید.
در عصر رسانه و عصری که تکنولوژی ها به سرعت در حال توسعه هستند، ما باید به عنوان شهروندان هوشمند خود و نسل آینده مان را برای زندگی در چنین فضایی آماده کنیم. باید مخاطبانی رشد یابند که از ریز تا درشت فضای دیجیتالی و رسانه ای شده را درک کرده و بتوانند در آن فضا دقیق ترین کارکرد را داشته باشند.
ما هنوز در مراحل نخست این دوران هستیم و هنوز بزرگترین دغدغه ما و مسوولانمان تلگرام و فیلتر کردن یا نکردن آن است و در این در حالی است که دنیا سالهای سال است از این مرحله با اتخاذ استراتژی های ایجابی و نه سلبی، عبور کرده است و جنس مشکلاتشان در این عرصه با ما متفاوت است.
آنها بیش از نیم قرن است که اقدام به آموزش سیستماتیک در حوزه نحوه مواجه با رسانه ها و ابزارهای آن پرداخته اند و توانمندسازی شهروندانشان را از دوران پیش دبستانی آغاز کرده اند تا با تقویت مهارتهای تفکری اعم از انتقادی و سنجشگرانه اندیشی، خسارتهای ناشی از زندگی در عضر تکنولوژی و رسانه را به حداقل برسانند. البته آموزش یک بال و وضع قوانین متناسب بال دیگر آن است که هر دو در کنار هم می تواند پروازی ایمن برای مخاطب به ارمغان بیاورد.
سواد رسانه ای به ما نحوه مواجه هوشمندانه و در عین حال نقادانه با انبوده پیام های رسانه ای را می دهد و مهارتهای تشخیص سره از ناسره را در حجم غیرقابل کنترل و پیش بینی نشده پیام های رسانه ای می دهد. در روزگاری که تنها با یک برش ساده عکس می تواند مفاهیمی متضاد به مخاطب ارائه داد و یا با دستکاری های بسیار دقیق و با ظرافت سخنان فرد در حال سخنرانی را نیز تغییر داد، تنها کسانی که آموزش های لازم را دیده باشند می دانند با چه شیوه هایی می توانند در دام دروغ های رسانه ای قرار نگرفته و راحت تر متوجه مغالطه ها شوند.
در حوزه سواد رسانه ای مخاطبان باید در مواجه با هر پیام رسانه ای از خود این پنج سوال کلیدی سواد رسانه‌ای را بپرسند که:
سازنده این پیام کیست؟ برای جلب توجه مخاطب از چه فنون خلاقانه‌ای استفاده شده است؟ چطور درک دیگران از یک پیام، با درک من متفاوت است؟ از یک پیام چه ارزش ها، سبک زندگی، و عقایدی حذف یا به آن اضافه شده‌اند؟ و چرا این پیام ارسال می‌شود؟
بعد از پاسخگویی به این سوالات باید با پنج مفهوم بنیادین در حوزه سواد رسانه ای آشنا شود.
بر اساس این پنج مفهوم باید بدانیم همه پیام های رسانه‌ای «طراحی شده‌اند». همه پیام های رسانه‌ای با استفاده از زبان خلاقانه‌ای که قوانین خاصی دارد طراحی شده‌اند. افراد مختلف از یک پیام واحد، درک متفاوتی دارند. رسانه، در دل خود حامل ارزش ها و عقاید خاصی است و در نهایت بیشتر پیام های رسانه‌ای برای کسب قدرت یا سود تنظیم شده‌اند.
این اولین پله از نردبام سواد رسانه ایست. پله ای که بر مبنای تفکر انتقادی استوار است و مخاطب را به سمت مواجه نقادانه با رسانه ها و پیام هایشان می برد. سواد رسانه ای در تلاش است به ما بگوید قبل از بازنشر هر محتوا ابتدا پاسخ این سوالات را یافته و به تاثیرات پنهان و مستتر در آن محتوا دقت کرده و سپس اقدام به نشر آن کنید.
آنچه لازم است بدانیم و باید برای آن چاره اندیشی کنیم این است که جهان به سرعت در حال حرکت و پیشرفت در حوزه های مختلف است و اینکه ما هنوز پایمان را روی اولین پله این مسیر نگذاشته ایم یعنی زنگ خطر. زنگ خطری که اگر نشنیده گرفته شود با خسارات جبران ناپذیری خودنمایی خواهد کرد. زنگ خطری که حاصلی جز تغییرات عمیق سبک زندگی و رفتاری ما نخواهد داشت.
شکاف ناشی از ناآگاهی و عدم تلاش برای آگاه شدن درآینده ما را با نسلی ماشینی و بی احساس مواجه خواهد کرد که نحوه مواجه شان با همه مقوله ها سطحی و کم عمق خواهد بود.
یادگیری سواد رسانه ای این روزها از نان شب هم واجب تر است و باید برای آموزش آن در هر شهر و منطقه ای تمهیدات جدی اندیشید.
همگی در فراگیر شدن نهضت سواد رسانه ای در کنار هم باشیم.
