به گزارش ما آنلاین، با توجه به از میان رفتن مرزهای رسانهها و اهمیت وبلاگنویسان عمده و سایر تولیدکنندگان برخط محتوا، شاید «روابط با تأثیرگذاران» عنوان مناسبتری در این روزها باشد.
تاکتیکها و ابزارهای مربوط به روابط با تأثیرگذاران سالهاست که بدون تغییر مانده است. فهرست ایمیلها و تلفنهای رسانهها – چه از طریق جستوجوهای شخصی حاصل آمده و چه با پرداخت وجوهی مشخص تهیه شده باشند- برای تسهیل کردن گفتوگو مورد استفاده قرار میگرفتند. با این حال، تعاملهای توئیتری به طور افزونی در حال شکل دادن به برخی از مهمترین گفتوگوهای مربوط به رئوس کاری رسانهها هستند. شهرت از پیش ایجاد شدۀ توئیتر به حدی است که رسانهها از آن استقبال کردهاند. پژوهشی که به تازگی انجام شده است، نشان داد که بیش از ۸۰ % روزنامهنگاران، دارای پروفایل در توئیتر هستند و دلیل شماره یک آنان برای حضور داشتن در این شبکه اجتماعی نیز این است که بدین طریق میتوانند مطالب خود را در گسترۀ وسیعتری به اشتراک بگذارند.
هیچکس نمیگوید که وظایف سنتی روابطعمومی به پایان رسیده است، اما این تردید وجود دارد که بخش عمدهای از فعالیتهای مربوط به روابط با تأثیرگذاران در دنیای «واقعی» همچنان برای آیندهای معلوم ادامه یابد. چنانچه هنوز توئیتر را به راهبرد روابط با تأثیرگذاران خود وارد نکردهاید، دو خطر بزرگ را پذیرفتهاید: خطر عقب ماندن، و خطر دورماندن از گفتوگوهای اصلیِ در جریان.
بنابراین، چگونه میتوان فعالیتهای مربوط به روابط با تأثیرگذاران را در محیط توئیتر وارد کرد؟ چه ملاحظاتی را در این زمینه باید لحاظ کرد؟ و چه ابزارهایی را باید به کار گرفت و از کدام تاکتیکها باید بهره جست؟