به گزارش ما آنلاین، مجریان و فعالان رسانهها هنگام مواجهه با یک شرایط پیشبینی نشده، باید با پایبندی به اصول ابتدایی و محرز اخلاقی در کار رسانهای، بهترین واکنش را که نزدیک به رعایت حداکثری حقوق مخاطبان باشد، نشان دهند. به عنوان مثال، پرهیز از تحریف گفتار مصاحبهشوندگان و صداقت داشتن خبرنگاران و مجریان رادیویی و تلویزیونی (و کلاً خبرنگاران) از نکات مشترک مرامنامههای اخلاقی رسانهای در کشورهای مختلف جهان است. اگر مجری یا خبرنگاری به عمد یا سهو، گفتار فرد مصاحبهشونده را تحریف کند، از طرف افکار عمومی نه تنها به «دروغگویی» متهم میشود، بلکه وظیفه دارد در نخستین فرصت (اگر همچنان فرصتی در اختیار داشته باشد) اشتباه عمدی یا غیرعمدی خود را جبران کند. اصول اخلاقی ژورنالیستی بهطور کلی بر «صداقت خبرنگاران با مخاطبان» تأکید دارد و آن را از لازمههای کار خبرنگاری میداند اما هرگز نمیتواند به خبرنگاران بگوید که در موقعیتی مشابه با آنچه که در برنامه خاله نرگس اتفاق افتاد، باید چه واکنشی نشان دهند.
واکنش مجریان برنامههای کودک در شرایط بحرانی و غیرقابل پیشبینی از جنبهای دیگر، اهمیت دوچندانی پیدا میکند: از آنجا که کودکان و نوجوانان «مخاطبان خاص» تلویزیون قلمداد میشوند که در مقایسه با سایر گروههای سنی، بیشترین اثرپذیری را از این رسانه جمعی نشان میدهند (حسینی، ۱۳۸۵)، لحاظ موارد اخلاقی از سوی مجریان برنامههای کودک از حساسیت بیشتری برخوردار است. مجریان برنامههای کودک به سبب آنکه با کودکان سروکار دارند، در معرض موارد بیشتری از به هم خوردن روال مرسوم برنامه قرار میگیرند. ماهیت پاک، بیغل و غش و بیتجربه کودکان، گاه مجریان را در شرایط دشواری قرار میدهد و آنها باید قادر باشند با زیرکی، فضای ایجاد شده را مهار کنند؛ بهگونهای که بیشترین نزدیکی را با اصول اخلاقی رسانه داشته باشند و در عین حال، حقوق کودکان را از منظر تربیتی تأمین کنند.
متن کامل: http://www.magiran.com/magtoc.asp?mgID=6154&Number=17&Appendix=0