به گزارش ما آنلاین، یکی از مطالب این ماهنامه به بررسی لابی و لابیگری در پارلمان جمهوری اسلامی ایران پرداخته است . در بخشی از این مطلب می خوانیم:
لابیگری تحت تأثیر فضای سیاسی متفاوت ایران، شکل و گونه دیگری یافته است. نظام انتخاباتی در ایران منطقهای است، نه ملی، تحزب پا نگرفته یا نیمهجان است و بسیاری نمایندگان با پشتوانه حزبی به معنای دقیق کلمه، راهی مجلس نمیشوند. این نمایندگان پس از ورود به مجلس، جزایر مستقلی هستند که بیشتر بر اساس تشخیص شخصی خود عمل میکنند، نه خط سیاسی ائتلافهای فصلی و موسمی که با پشتوانه آن به مجلس راه یافتهاند. شاید به همین دلیل نمایندهای مثل علی مطهری که با تلاش رایحه خوش خدمت (حامیان دولت) به مجلس راه یافته است، به یک منتقد دو آتشه دولت تبدیل میشود یا فراکسیون انقلاب اسلامی که فراکسیونی متشکل از نمایندگان حامی دولت است، در مواردی به جای تأمین منافع دولت درمجلس، مثلاً به صف استیضاح یکی از وزرای دولت (علی کردان) میپیوندد و حسینیان و نوباوه از اعضای این فراکسیون در مخالفت با این وزیر نطق میکنند. اینجاست که برخی معتقدند لابیگری از جنس ایرانی صفکشیهای شکننده سیاسی پیش از انتخابات را تحتالشعاع قرار میدهد و در مواردی مانند استیضاح کردان طیفهای متنوع، از فراکسیون امام (فراکسیون اصلاح طلبان) تا نمایندگان حامی دولت را به یک موضع مشترک میرساند.
در تمامی ادوار هشتگانه مجالس شورای اسلامی، لابیها و مذاکراتی وجود داشته و دارد که به مصوبات مجلس از یکسو و اعمال وظایف نظارتی نمایندگان از سوی دیگر، جهت داده است. لابیهایی که در بزنگاههای تاریخی همچون تعیین ترکیب کابینه دولتها یا تصویب برنامههای کلان اقتصادی به اوج خود میرسد و حضور سایهوارش را در ایام دیگر حفظ میکند.
به یک اعتبار، تمام این لابیها در دو شکل انجام شده و میشود: اول، «لابیگری خارجی» که در آن با استفاده از رسانههای جمعی بر پارلمان فشاری وارد میشود و دوم «لابیگری به معنای خاص» که در محافل سربسته و به شکل مستقیم و غیرمستقیم در تماس با سیاستگذاران و «قانونگذاران» صورت میگیرد. از آنجا که بسیاری رسانهها همچون احزاب در ایران از قدمت و قدرت نفوذگذاری چندانی برخوردارنیستند، نمیتوان موارد زیادی را درباره شکل اول در مجلس ایران یافت. اصلاح قانون بودجه ۸۸ در نخستین روزهای اجرای آن، یکی از مواردی است که فشارهای رسانهای در اصلاح آن تأثیر مهمی داشت. آنجا که رسانهها به نمایندگان یادآور شدند که در مواردی مانند افزایش صد درصدی قیمت قیر به جای افزایش ۱۰ درصدی، بسیاری از پروژههای عمرانی بویژه راهسازی تا پایان سال نیمهکاره رها خواهند شد.و…
لابیگری در گذر تاریخ ، لابی ابزار فشار سیاسی، آغاز لابیگری در انگلیس، جستاری اجمالی بر نقش و نفوذ لابیگران در سیاست ایالات متحده، لابی در خدمت مردم یا تاریکخانهای برای قدرتمندان در گفتوگو با علی مطهرنیا، دموکراسی در چنبره لابیکراسی در گفتوگو با پیروز مجتهدزاده، اسرار موفقیت یک لابیگر، دولت بزرگترین لابیگر در ایران است در گفتوگو با حسین سلیمی و لابی ولابیگری در پارلمان بخشی از مطالب پرونده ماهنامه مدیریت ارتباطات است.